“Door haar handelen en nalatigheid heeft het OCMW Oostende in de loop van de jaren generaties armen opgebouwd.  Erger nog, degenen die in de armoedespiraal dreigden te vervallen, werden kortzichtig genegeerd”

We kregen onze eerste zoon toen we sinds  kort in Bredene woonden. Tegen de tijd dat onze tweede zoon onderweg was, waren we verhuisd naar Oostende. Toen we onze maatschappelijk werker benaderden over geboortepremie vertelde hij ons zonder poespas dat we niet in aanmerking kwamen. Waarom?  Vroeg ik nieuwsgierig. Nou, het is voor permanente bewoners, vertelde hij ons.  Ik vertelde hem dat dat raar was, want in Bredene hadden we het allemaal laten regelen door onze maatschappelijk werkster, Dominique Maes, en we woonden nog geen jaar in België.  Dat is Bredene, meneer Nweke.  In Oostende hebben niet-permanente inwoners geen recht op een geboortepremie.  Ik vertelde hem dat ik het er niet mee eens was en het formeel wilde betwisten ...

Minder dan een week later nodigde onze maatschappelijk werker ons uit en liet ons onze geboortepremie betalen.  Ik vertelde hem dat ik een paar anderen in onze situatie kende die hun rechten waren ontzegd. Ik vroeg me af hoe hij de anomalie ging oplossen. Hij keek me in de ogen en ging zitten. Daarna nam hij me mee door wat ik nu herken als mijn eerste kennismaking met de Belgische cultuur van "politiek compromis". Dit was wat we afgesproken hadden: als ik degenen kon loslaten die in het verleden hun rechten waren ontzegd, zou hij ervoor zorgen dat iedereen in de toekomst zijn geboortepremie krijgt.

Dat was in 1996. Snel vooruit naar 10 jaar later, in de periode 2006 - 2012 toen ik raadslid werd van de OCMW-raad. Er waren nog voorbeelden van de ontkenning van de rechten van burgers door dezelfde OCMW die hun rechten zou moeten beschermen. De OCMW-raad zou willens en wetens het recht van burgers op sociale bijstand verwerpen. De redenering was dat ze hun rechten niet zullen kennen en niet naar de rechter zullen stappen. Zelfs toen ze naar de rechtbank gingen, zal de uitspraak nog even duren. Sommige betrokkenen zouden het land tegen dan reeds hebben verlaten. Voor degenen die er misschien nog zijn, is het een sterke boodschap dat de OCMW niet de kerstman of Sinterklaas is.  Dit zijn in stukjes en beetjes walgelijke praktijken die Oostende door de jaren heen tot de kroon van armoedehoofdstad van Vlaanderen hebben gemaakt; zeker  als het gaat om kinderarmoede.  De Groen-fractie heeft deze ontmenselijkende praktijken altijd uit de oppositie aangekaart. Met beperkt succes!  Nu zal niets ons tegenhouden  om de ontmenselijking te ontmantelen. Het is de armoede die moet worden bestreden, niet de armen! 

De armen zijn het hardst getroffen door de pandemie van het Coronavirus.  En dat geldt ook voor de worstelende kleine zelfstandigen! In de Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst (BCSD) zetten we alles op het werk om te zorgen dat de brede Corona-steun voor Oostendenaars die het moeilijk hebben bij de juiste personen belanden. Zo sporen we mensen aan die hun facturen niet meer kunnen betalen. We zetten maatschappelijk werkers in om wie het nodig heeft, de weg te wijzen naar het Sociaal Huis. Kortom we willen materiële, sociale, medische, medisch-sociale of psychologische hulp verlenen aan personen die hun dagelijkse uitgaven of uitgaven die verband houden met medische zorgen, niet meer kunnen betalen omwille van de Coronacrisis.

Dossiers worden individueel geanalyseerd. Bij wijze van een voorbeeld: bepaalde werknemers die een deel van hun inkomen zijn verloren of die met extra schulden te maken krijgen, werknemers uit de deeleconomie, deeltijds tewerkgestelde werknemers - met aandacht voor eenoudergezinnen, jobstudenten, bepaalde zelfstandigen, personen met een handicap, ... worden erkent als hulp behoeftigen.

Volgens een recente raadstoelichting, de tussenkomsten dekt in concreto, de volgende:

• Hulp bij huisvesting. Inclusief de kosten met uitzondering van de huurwaarborg.
• Hulp inzake energie. Het energieverbruik, met inbegrip van de sociale en budgettaire begeleiding of andere ondersteuning.
• Psychosociale hulp. Het ten laste nemen van de kosten van professionals erkend voor de behandeling van partnergeweld, problemen inzake angst en psychiatrische problemen.
• Hulp inzake gezondheid. Tussenkomsten in ziekenhuisfacturen, medicijnen, ... en de aankoop van mondmaskers, gels en handschoenen.
• Hulp inzake digitale toegankelijkheid. Digitale ondersteuning om meer bepaald de online stappen, de sociale contacten en schoolondersteuning te bevorderen.
• Financiële hulp. Onbetaalde facturen naar aanleiding van een daling van de inkomsten.
• Basisbehoeften. Tussenkomsten in transportkosten, de aankoop van kledij, aankoop van brillen, ...
• Hulp voor de families in moeilijkheden. In het kader van de strijd tegen kinderarmoede.

Door haar handelen en nalatigheid heeft het OCMW Oostende in de loop van de jaren generaties armen opgebouwd.  Erger nog, degenen die in de armoedespiraal dreigden te vervallen, werden kortzichtig genegeerd. Het laatste OCMW-bestuur onder leiding van Vanessa Vens deed een eerlijke maar onvoldoende actieve inhaalbeweging. Het huidige bestuur onder leiding van burgemeester Bart Tommelein en voorzitter BCSD, Natacha Waldemann hebben de koe bij de horens gepakt.  Ze zorgen voor leiderschap en richting.  En dat is belangrijk.  Beslissingen binnen het raadscomité gebeuren voor een groot deel bij consensus.  Beslissingen worden niet gedreven door ideologisch rechts versus links, maar door goed versus fout.  Als we armoede echt bestrijden, wint Oostende.  Het hoge armoedeniveau heeft tijd gekost. Het kost wat tijd om het uit te roeien. Maar bijna twee jaar na het begin van deze legislatuur kunnen we eerlijk zeggen dat we een goede start hebben gemaakt.

Collins NWEKE

Raadslid Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst | september 2020